1997 doğumlu Adanalı genç oyuncu İdris Nebi Taşkan röportajı sizlerle beraber.
Sen kimsin?
-Ben İdris Nebi Taşkan. 1997 İstanbul doğumluyum. Aslen Adanalıyım. Şu anda Beykent Üniversitesi Sahne Sanatları Bölümü’nde eğitimime devam ediyorum. Eski profesyonel basketbolcuyum.
Nasıl bir ailede büyüdün?
– Çekirdek aile. Annem ve ikiz kız kardeşimle yaşıyorum. Annem ev hanımı, kardeşim İstanbul Bilgi Üniversitesi’nde çift ana dal yapıyor. Kendi halimde bir yaşamım var.
Hep ikizlerin arasında özel bir bağ olduğu söylenir. İkiz kardeşinle aranda öyle bir bağ var mı?
– Bence kesinlikle var. Mesela birbirimizden bir şey saklayamayız ikimizden biri durumu anlar. Üzgün olduğumuzda söylemesek bile hemen anlarız. Kardeşim olduğu için çok şanslıyım, o benim en iyi arkadaşım.
Çocukluğuna dair aklına gelen ilk şey ne?
-Futbolu hiç beceremem ama çok severim. O yüzden annemler beni kursa yazdırmıştı ve bir keresinde orta sahadan gol atmıştım rüya gibiydi o yaşta benim için çok önemliydi hiç unutamam (Gülüyor)
Anne ve baban sen 11 yaşındayken ayrılmış. Sen annenle yaşamışsın. Zor bir dönem miydi?
– E tabi zor bir dönemdi, ebeveynlerinin ayrılması hiç bir çocuk için kolay olmaz değil mi? Ama hani derler ya öldürmeyen acı güçlendirir. İşte o durum da beni çok güçlendirdi ve erken olgunlaştım, hayatı erken öğrendim.
Anneniz ikinci evliliğinden sonra 15 yaşında yurtta yaşamaya başlamışsın… Bu hayata dair neler kattı, öğretti?
– Hayatta yaşadığımız her olay bize bir ders verir. Bunu kötü anlamda söylemiyorum. 15 yaşında yurtta yaşamış olmam bana sorumluluk sahibi olmayı öğretti. Yalnızlığı, kendi kendime yetebilmeyi, küçük yaşta paramı hesaplı, düzenli harcamayı öğrendim… Daha ne olsun. Bunları yaşamak beni bugünlere hazırladı. Hayatta hiçbir şey kolay elde edilmez bunu biliyorum. hayatta koyduğum hedeflere ulaşabilmek için sorumluluk sahibi, çalışkan ve olgun olmalıyım.
Bir dönem sıkı bir basketbol oyuncusuyken ne oldu da oyunculuk tarafına geçtin?
– Oyunculuk hep merak ettiğim, ilgimi çeken bir meslekti… Basketbol haricinde kendime yeni uğraşlar edinmeliyim, yeni hedeflerim olmalı diye düşünüyordum. Bir gün çok sevdiğim bir filmin kamera arkasını izledim.
Hangi film?
– ‘Yenilmezler’ ve baktım insanlar sette çok eğleniyorlar. O harika oyuncu dediğimiz hayran olduğumuz insanlar da hata yapıyor, hatta hatalarıyla dalga geçiyorlar… Bu çok hoşuma gitti. Bir anda oyunculuk ilgi odağım oldu.
Seni kim keşfetti?
-Dilek Dağcıoğlu ve Lale Eren. Dilek Dağcıoğlu bir gün oğlunun kayıtlı olduğu spor okulunda beni görüp anneme kim olduğumu sormuş. Sonra da yönetmen Zeynep Günay Tan ve Lale Eren ile tanıştırmak istediğini söylemiş. Ardından ‘Arkadaşlar İyidir’ dizisinde Eren karakterini oynadım. Bu üç isim beni hayallerimle buluşturdular ve kaderimi değiştirdiler.
Sporun oyunculukta faydası oldu mu?
– Tabii basketbol gibi bir oyunda vücut dili kullanmak çok önemli. Oyunculukta da öyle vücudunu serbest bırakıp doğru şekilde kullanmak gerektiğini düşünüyorum. Disiplin de kesişen diğer bir nokta. Fizik olarak sporcu geçmişimin faydalarını yaşıyorum ama spor sadece oyunculukta değil bütün hayatımız da faydalı olduğunu düşünüyorum herkes bence kendi sağlığı için spor yapmalı.
Gelelim ‘Fazilet Hanım ve Kızları’na…
– Canlandırdığım Yasin karakteri, küçük bir mahallede yetişmiş bir delikanlı. Hayatta en önem verdiği şey sevdiği kız Ece. Yasin kötü biri değil, ancak hayatın ona sundukları onu böyle biri yapmış. Cahilliğinin sebebi bu aslında. Ona yön verecek, hayatını düzene sokmasını sağlayacak bir rol modeli olmamış hiç. Gençliğin verdiği enerji de eklenince öfkelendiğinde gözü hiç bir şeyi görmez oluyor. Umarım hayattaki gerçek motivasyonunu bulur ve içindeki güzellikleri keşfeder.
Bundan sonra hayallerin neler?
– Yurtdışında ülkemi oyunculuğumla temsil etmek istiyorum. Tüm dünyada sevilen ve saygı duyulan bir oyuncu olmak istiyorum. Hayallerimi her zaman en uç noktada büyük tutuyorum ve bir gün onları başaracağıma tüm kalbimle inanıyorum.